NL 
EN 
uit ‘Bedreigd, Bezet, Bevrijd. Bosschenhoofd en Hoeven in de Tweede Wereldoorlog’
Op 5 november 1943 stortte bij Wouw een vliegend Fort neer afkomstig van de Engelse basis Bungay dat behoorde tot de 446e Bomber Group. Het vliegtuig brandde geheel uit. Een van de bemanningsleden kwam met zijn parachute in de St. Maartenspolder terecht in een afwateringssloot die grensde aan een perceel bouwland dat gelegen was aan de Kokseweg. Na enige tijd vond een van de Duitse militairen de vliegenier met zijn parachute in de sloot. De Ortskommandant nam hem mee naar Oudenbosch. Slechts een bemanningslid van het Vliegend Fort kwam om het leven. De andere negen werden krijgsgevangen gemaakt.
Thé de Kroon heeft van deze gebeurtenis het volgende onthouden:
“Op een keer is er bij het Hoefbaantje een parachutist neergekomen. Iemand die goed Engels kende, sprak met hem. Via sloten is de parachutist gevlucht naar het bos bij de Poldersdijk. Later kwamen Duitsers met een auto bij onze schuur kijken. Zij hadden waarschijnlijk vanuit een uitkijkpost in Oudenbosch alles zien gebeuren.”
Jac de Rond vertelde:
“Het was vrijdagochtend. Ik ploegde op een perceel in Kokseweg. Drie paardenkoppen keken ineens omhoog. Op het stuk grond ernaast kwam een parachutist uit de lucht vallen. De parachutist stak zijn hand omhoog. Bij het landen had hij een gat in zijn parachute gestoken om zodoende sneller op de grond te kunnen zijn. De parachute ging fladderen en scheurde verder open. Bij het neerkomen verwondde de parachutist zijn been. Er kwamen veel mensen uit de polder kijken. Een uur na de lading waren de Duitsers nabij de landingsplaats. De groep bestond uit vier Duitsers en twee marechaussees. Ze kwamen op mij en mijn vader af. ‘Wie heeft hier geploegd?”, vroegen ze. Ik zei dat ik dat geweest was. Toen moest ik mee om precies de plaats aan te wijzen. Vader zou op de paarden letten. Ze vroegen of ik wat gezien had. Ik zei van nee, alleen wel andere mensen. Toen ontdekte de marechaussees verse voetstappen in het land. Hij zag ook twee knoopjes van een parachutekoord. Hij trok daarop de parachute uit de sloot, waarop de licht gewonde parachutist tevoorschijn kwam. Hij werd helemaal gefouilleerd. De parachutist werd opgepakt. Ik moest de parachute naar de Kokseweg dragen. De andere dag was ik daar weer aan het ploegen. De Duitsers kwamen terug met een andere tolk en vroegen naar wapens en papieren van de parachutist. Ik wist van niets.”
